Rozdział dwunasty: czyli nagle sobie o mnie przypomniała?
- Ale ja ją kocham! - krzyknąłem kiedy usłyszałem jej głos za sobą. - Kogo tak kochasz? - weszła do kuchni jak zawsze olśniewająco. - Emm .. - spojrzałem gwałtownie na mamę, a ona wzruszyła tylko ramionami. - Mówił o Jazmyn. - powiedziała moja rodzicielka. - Bardzo się cieszy, że ją w końcu zobaczy. - Nie dziwię się, bo ja sama tęskniłam za Emmą gdy wyjechałam. - usiadła obok mnie na krześle. Spojrzała na mnie z dziwnym jakże też kuszącym uśmiechem. - Już po 23, o której idziemy spać? - Możemy już teraz, bo sam padam na twarz. - odwzajemniłem jej uśmiech, a po chwili wstałem z krzesła.... więcej »
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz